Antieke landbouwwerktuigen. Werd vervaardigd voor Alois Vogl, Neumarkt Salzburg, Oostenrijk, tijdens de graaf 19e eeuw. Een wanmolen is een molen die granen, kaf en onkruidzaden scheidt. De nodige lucht wordt verkregen door een schoepenrad. De eerste wannen windmolen dateert uit de 17e eeuw en had een voorloper in China.

Met een handslinger wordt een schoepenrad rondgedraaid in een gesloten verticale trommel, waardoor er een luchtstroom ontstaat. Het graan valt langzaam uit een trechter terwijl het kaf wordt weggeblazen. Later werd de wanmolen ook uitgerust met trilzeven of ratelen, zodat ook onkruidzaden verwijderd konden worden. De zeven werden geschud met een houten klopper en later met een nokkenas. Later is er een groot tandwiel geplaatst voor de overbrenging van het schoepenwiel naar de krukas, die een klein tandwiel op het schoepenwiel aandrijft, waardoor het schoepenwiel sneller gaat draaien.

Ziften met een wannenwaaier is de oudste methode om het kaf van het koren te scheiden. Deze werd later vervangen door een handbediende wanmolen. Tegenwoordig gebeurt dat mechanisch in dezelfde werkgang als het oogsten met een maaidorser.